Westernowa Baza Danych

Pierwsze liczące się indyjskie westerny zwane fachowo Dacoit Westerns (lub czasem Curry Westerns albo Desi Westerns) powstawały w latach 60-tych i 70-tych. Fabularnie naśladowały wzorce klasycznych westernów amerykańskich oraz bardzo mocno czerpały ze stylistyki spaghetti westernów ("dacoit" oznacza bandytę, a same filmy były brutalne). Kamieniem milowym tego gatunku stał się obraz pt. Gunga Jumna w reżyserii Nitina Bose. Film ukazujący skonfliktowane życie dwóch braci odniósł duży sukces międzynarodowy (zarówno artystyczny jak i komercyjny) i dziś uważany jest za jeden z najważniejszych filmów kinematografii indyjskiej. Jednak dla indyjskiego westernu prawdziwym przełomem okazał się rok 1975, w którym na ekrany kin wszedł Sholay w reżyserii Ramesha Sippy'ego. Był to film analizowany na tak wielu płaszczyznach (m.in. jako alegoria sytuacji politycznej w Indiach) i mający tak wielki wpływ na indyjskie kino, że niektórzy badacze uważają wręcz, że kinematografię tego kraju można podzielić na dwa odrębne okresy: przed i po Sholay. Innymi ważnymi przedstawicielami Dacoit Westerns są Kalam Vellum (1970, reż. M. Karnan), Jakkamma (1972, reż. M. Karnan), Jagir (1984, reż. P. Chakravorty) i Quick Gun Murugan (2009, reż. S. Ghosh). Filmy te najlepiej ukazują najbardziej charakterystyczne cechy tego gatunku: bogate wykorzystanie muzyki, tańca, motywów romansu i elementów humoru. Dacoit Westerns utożsamiane są z kinem Bollywoodu.