Nazwa western dość jasno precyzuje, gdzie powinna się toczyć akcja filmu. Jednak ten gatunek powstał z fascynacji opowieściami przygodowymi, a poszukiwacze przygód nie powinni się ograniczać do zachodnich obszarów. Tym bardziej jeśli na północy zostało odkryte złoto. Dlatego bohaterowie amerykańskiego Zachodu nierzadko wybierali się na daleką północ nawet jeśli oznaczało to przekroczenie granicy Stanów i niebezpieczeństwa związane ze złymi warunkami pogodowymi. Bo na północy śniegi topnieją wolniej i mróz dłużej trzyma. Istnieje spora grupa westernowych fabuł osadzonych w Kanadzie. W terminologii angielskiej westerny północne określane są jako Yukon films (od kanadyjskiego terytorium, gdzie w 1896 wybuchła „gorączka złota” nad rzeką Klondike) albo Mounties films. Potoczne określenie mounties odnosi się do funkcjonariuszy Północno-Zachodniej Policji Konnej (The North West Mounted Police) utworzonej w 1873. North-westerny realizowano już w epoce kina niemego, np. O'Malley of the Mounted (1921, reż. Lambert Hillyer), The Code of the Scarlet (1928, reż. Harry Joe Brown). Często w postacie mounties wcielał się Kermit Maynard, m.in. w Wilderness Mail (1935, reż. Forrest Sheldon). Do ważniejszych north-westernów należą: Policja konna Północnego Zachodu (1940) Cecila B. DeMille’a, Surowa północ (1952) Andrew Martona, Daleki kraj (1954) Anthony’ego Manna i Saskatchewan (1954) Raoula Walsha.