Westernowa Baza Danych

Zanim pojawiły się króciuteńkie protowesterny m.in. takich pionierów X muzy jak William K. L. Dickson, Alfred Clark czy James H. White istniała ciekawa gałąź sztuki, którą można uznać za praszczura westernu filmowego - western teatralny. Mówiąc nieco ściślej były to półtetralne, półcyrkowe pokazy na wzór spektaklu plenerowego. Trailblazerem tego gatunku był nie byle kto, bo sam William Frederick Cody, czyli sławny Buffalo Bill. Zapoczątkował on właśnie tego typu pokazy i robił to z wielkim rozmachem, występując sam i angażując do ról inne sławne postacie Dzikiego Zachodu takie jak Anne Oakley, Calamity Jane czy wodza Siuksów Siedzącego Byka (słynne show o nazwie Buffalo Bill's Wild West w roku 1906 zawitało także do Polski: do Przemyśla, Rzeszowa, Tarnowa, Krakowa, Bielska-Białej i Cieszyna). Na wpół teatralne pokazy Buffalo Billa wywindowały go na poziom ówczesnego celebryty i ikony popkultury (z czasem pojawili się jego naśladowcy, np. Bee Ho Gray's Wild West albo Texas Jack's Wild West). Innym twórcą, który uświetnił teatr westernem jest Giacomo Puccini i jego opera Dziewczyna z Zachodu z roku 1910 (którą kilkukrotnie w różnych wersjach wystawiano na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi). A z zupełnie już współczesnych przykładów westernu teatralnego podać można np. polskie plenerowe widowisko Łestern krakowskiej reżyserki M. Miklasz z roku 2014 albo także polski (adresowany do małych dzieci) Bardzo Dziki Zachód w wykonaniu aktorów Teatru Bajaderka (2023).