Amerykański operator filmowy działający w Hollywood przez pół wieku. Zaczynał w erze kina niemego, współpracując z Erichem von Stroheimem przy jego dwóch głośnych i problematycznych dla producentów (ze względu na przekraczanie harmonogramu i budżetu wskutek ekscesów reżysera) filmach: Szalone żony (1922) i Chciwość (1924). Daniels był współtwórcą ekranowego wizerunku Grety Garbo, w około 20 filmach (w latach 1926-39) aktorka stawała przed obiektywem jego kamery, mając do niego pełne zaufanie. Za jeden z ich wspólnych filmów, Anna Christie (1930), operator został wyróżniony pierwszą nominacją do Oscara. W sumie otrzymał cztery nominacje, ostatnią za spektakularne widowisko Jak zdobyto Dziki Zachód (1962), gdzie był jednym z czterech głównych operatorów. Natomiast jedyną Nagrodę Akademii zgarnął za anty-hollywoodzki, paradokumentalny w stylu, proceduralny kryminał o pracy nowojorskich policjantów – Nagie miasto (1948) Julesa Dassina. Wśród westernów wyróżniają się dwa odmienne wizualnie filmy Anthony’ego Manna: Winchester '73 (1950) w czerni i bieli oraz Daleki kraj (1954) w Technicolorze. W latach 1961-63 William H. Daniels był prezesem Amerykańskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (ASC).