Spangler Arlington Brugh – tak naprawdę się nazywał – miał ponoć wiele talentów, a udzielał się w sporcie, muzyce (grał na wiolonczeli), sztuce oratorskiej. Studiował także medycynę i szkolił się na pilota, a podczas II wojny światowej służył w Marynarce Wojennej USA, szkoląc innych pilotów i tworząc filmy instruktażowe. Gdy został odkryty przez łowcę talentów podpisał w 1934 kontrakt z M-G-M i pozostał z tą firmą rekordowe 24 lata, mimo iż przez długi czas miał najniższą pensję spośród czołowych gwiazd wytwórni. Jego pierwszą rolą w westernie był tytułowy Billy Kid (1941) w filmie Davida Millera, ale dopiero w latach 50. stał się „rasowym aktorem-kowbojem” za sprawą takich tytułów jak: Diabelska przełęcz (1950) Anthony’ego Manna, Kobiety jadą na Zachód (1951) Williama A. Wellmana, Ostatnie polowanie (1956) Richarda Brooksa, Osiodłać wiatr (1958) Roberta Parrisha, Prawo i Jake Wade (1958) Johna Sturgesa. Jednak największą popularność przyniosły mu widowiska kostiumowe: Quo Vadis (1951) Mervyna LeRoya, gdzie wcielił się w Marka Winicjusza, Ivanhoe (1952) z jego rolą tytułową, czy choćby Rycerze Okrągłego Stołu (1953) z Taylorem w roli Lancelota. Dwa ostatnie reżyserował Richard Thorpe, który zrobił osiem filmów z udziałem tego aktora. Pierwszą żoną R. Taylora była ceniona aktorka Barbara Stanwyck, drugą – modelka i aktorka pochodzenia niemieckiego Ursula Thiess, z którą wystąpił w serialu The Detectives (1959–1962). Mając niespełna 58 lat, zmarł na raka płuc.