Amerykański film niemy w reżyserii D.W. Griffitha, rozwijający motywy znane z wcześniejszego The Lonedale Operator (1911). Bohaterka, telegrafistka Grace, grana przez Dorothy Bernard, broni sejfu z pieniędzmi na stacji przed bandytami.
W filmie jest sporo inspiracji wcześniejszymi produkcjami. Podobnie jak Blanche Sweet w The Lonedale Operator, która wykorzystała suwmiarkę jako atrapę pistoletu, tak tutaj Bernard używa naboju, śrubokręta i młotka, by odstraszyć włóczęgów, co podkreśla zaradność griffithowskich kobiecych postaci.
Z kolei ucieczka bandytów drezyną to motyw wielokrotnie wykorzystywany w pierwszych westernach, np. w The Train Wreckers (1905) Edwina S. Portera albo Napad w Górach Skalistych (1906) studia Biograph.
Griffith i Bitzer stosują tu montaż równoległy i dynamiczne zdjęcia z platformy jadącej po torach, co nadaje scenom pościgu wyjątkową intensywność. Napad na telegrafistkę to nie tylko rozwinięcie wcześniejszych schematów, ale też krok w stronę nowocześniejszego kina akcji.