Amerykański western krótkometrażowy z 1912 roku, wyreżyserowany przez D.W. Griffitha dla wytwórni Biograph Company. Film stanowi jeden z wielu przykładów westernów Griffitha z tego okresu, w których podejmował tematykę konfliktów między białymi osadnikami a rdzenną ludnością Ameryki. Podobnie jak w kilku innych produkcjach z tego czasu (The Invaders, The Massacre), konflikt ukazany w filmie ma swoje źródło w działaniach białych – tu podczas pijackiej zabawy jeden z osadników zabija młodą Indiankę, co prowadzi do słusznej, choć nieaprobowanej przez indiańskiego wodza, zemsty.
W roli kobiecej ponownie pojawia się Blanche Sweet, jedna z czołowych aktorek kina niemego i częsta współpracowniczka Griffitha. Film zawiera prawdopodobnie jedno z pierwszych przedstawień motywu Pony Express na ekranie, a także interesujący wątek zawarcia tymczasowego rozejmu między zwaśnionymi osadnikami w obliczu wspólnego zagrożenia – motyw, który stanie się jednym z powracających schematów klasycznego westernu. Warto też podkreślić, że "złym" po stronie białych jest tu Meksykanin, co dodatkowo wpisuje się w nurt wczesnych prób bardziej złożonego spojrzenia na relacje międzykulturowe na Dzikim Zachodzie.