Witaj w Fort Laramie
Westernowa Baza Danych
Ernest Borgnine
Ocena: 8,62/10 (8 głosów)
24 stycznia 1917 - 8 lipca 2012
Opis osoby
Był synem włoskich imigrantów. Służył w Marynarce Wojennej USA przez prawie 10 lat, najpierw w latach 1935-41, a po ataku na Pearl Harbor zaciągnął się ponownie. Żył 95 lat, z czego 60 poświęcił aktorstwu. Zdobył jednego Oscara – za tytułowego Marty’ego (1955) w reżyserii Delberta Manna. Nigdy później nie był nawet nominowany do tej nagrody. Mimo iż otrzymał statuetkę za rolę pierwszoplanową, a więc udowodnił, że potrafi na swoich barkach unieść cały film, jego nazwisko rzadko było umieszczane na pierwszym miejscu w czołówce. W filmach kinowych odgrywał przeważnie role towarzyszące albo wyraziste postaci czarnych charakterów. Jako złoczyńca doskonale się zaprezentował w roli sadystycznego konduktora w dramacie z czasów „wielkiej depresji” Władca północy (1973) Roberta Aldricha. Wśród występów westernowych w pamięć zapada szczególnie Dutch w Dzikiej bandzie (1969) Sama Peckinpaha. Już na początku kariery Borgnine występował w siodle, zaczynając od epizodów i stopniowo przechodząc do ważniejszych ról, takich jak u Nicholasa Raya w Johnnym Guitar (1954) i u Delmera Davesa w Ranczu w dolinie (1956) i The Badlanders (1958). Na fali popularności spaghetti westernów pojawił się w hiszpańsko-włoskim Los desesperados (1969) Julio Buchsa i nakręconym w Hiszpanii „rape and revenge” Hannie Caulder (1971) Burta Kennedy’ego.
Westerny z Ernest Borgnine
Aktor
powered by:
Westerny