Właściwie Lillian Margaret St. Cyr. Urodziła się w Rezerwacie Winnebago w Nebrasce, a nauki pobierała w inidańskiej szkole w Pensylwanii. Stamtąd przeniosła się do Waszyngtonu,
gdzie poznała przyszłego męża, a zarazem aktora i reżysera, Jamesa Younga Deera. Para wzięła ślub w 1906 i na długie lata związała się z filmem. St. Cyr już jako Red Wing
(lub Princess Red Wing) zaczęła grać w filmach poruszających tematykę indiańską, a z jej usług korzystało kilka ówczesnych wytwórni od Kalen Company i Lubin Manufacturing Company,
poprzez Biograph i Pathe, aż po Vitagraph Studios i Bizon Films. Charakterystyczna drobna sylwetka, naturalna indiańska uroda i zdolności aktorskie sprawiły, że szybko stała się pierwszm
wyborem dla wytwórni filmowych przy obsadzie istotnych ról indiańskich. Miała okazję występować u boku największych gwiazd kina niemego jak Florence Lawrence (The Mended Lute, 1909),
Dustin Farnum (Mąż Indianki, 1914) czy Tom Mix (In the Days of the Thudering Herd, 1914). Najwięcej ról zagrała w dramatach indiańskich reżyserowanych przez męża Young Deera z czago
najlepiej znany i zachowany po dziś to Poświęcenie Białego Jelenia (1910). Karierę zakończyła w latach 20., mając na koncie niemal czterdzieści ról filmowych.