Westernowa Baza Danych

Okres klasyczny przypada na dekady 40. i 50. XXw., ale do tego podgatunku zaliczyć należy też A-klasowe westerny kręcone w latach 30. Za kamień milowy zwyczajowo przyjmuje się rok 1939, kiedy powstało kilka znamienitych pozycji z Dyliżansem Johna Forda na czele. To właśnie w tym filmie status gwiazdy kina zyskał John Wayne. Westerny Klasyczne charakteryzował rozmach, malownicze przedstawienie amerykańskiego frontieru oraz wyraźny podział na dobro i zło. Oprócz wartości artystycznej pełniły one rolę propagandowo-edukacyjną, kreując wizerunek wielkiego narodu amerykańskiego jako romantycznych zdobywców, którzy wydarli dzikie krainy z rąk nieokiełznanej przyrody, wrogich Indian i szerzącego się bezprawia. Do mistrzów klasyki zaliczamy m. in. Johna Forda, Raoula Walsha, Howarda Hawksa, Anthony Manna, Delmara Davesa, Johna Sturgesa, Budda Boettichera. Zmierzch okresu klasycznego przypada na wczesne lata 60., kiedy rozpoczęła się rewizja gatunku, ale prawdziwy koniec datuje się mniej więcej dekadę później, bo w międzyczasie niektórzy reżyserzy, jak Herny Hathaway, Andrew V. McLaglen czy Burt Kennedy, wciąż kręcili westerny w stylu klasycznym. Potocznie nazywa się je "spóźnioną klasyką".