Włoski kompozytor, dyrygent i aranżer, jeden z najważniejszych twórców muzyki filmowej XX i XXI wieku. Twórca kilkuset ścieżek dźwiękowych, w tym kilkudziesięciu napisanych do westernów. Do najbardziej znanych w tym gatunku należą: Trylogia Dolarowa oraz Pewnego razu na Dzikim Zachodzie szkolnego kolegi Sergia Leone, Zawodowiec, Człowiek zwany Ciszą i Companeros Sergia Corbucciego, seria przygód Ringa w reżyserii Duccia Tessariego i wiele innych. Zaczynał od aranżowania popowych nagrań dla wytwórni RCA, kolejne jego utwory stawały się coraz bardziej awangardowe. Jego muzyczne poszukiwania wraz z eksperymentalnym kolektywem muzycznym Nuova Consonanza skierowały go na nowe, tory. Był to najbardziej eksperymentalny etap jego kariery, przełomowym stał się dla niego rok 1964 i muzyka do Za garść dolarów, ze słynnym „gwizdanym” motywem, którego echa powracają w westernie po dziś dzień. Po sukcesie tej ścieżki dźwiękowej i filmu nadeszły złote lata, pełne chwytliwych melodii, urzekających harmonii wokalnych (wyśpiewywanych m.in. przez Eddę dell’Orso) i gigantycznego sukcesu na całym świecie. Morricone pisał dużo, trzymając niesamowicie wysoki poziom swoich utworów, m. in. dzięki pomocy stałego współpracownika, dyrygenta jego partytur, Bruno Nicolaia, postaci równie ważnej dla muzycznej oprawy wielu westernów. Uhonorowany w 2016 Oscarem za muzykę do westernu Quentina Tarantino Nienawistna Ósemka.